Bertsos - Voir fiche Pour savoir plus sur cette section
Biargin alegere bat [Bertsoa] / Felipe Arrese Beitia
Biargin alegere bat [Bertsoa] / Felipe Arrese Beitia
Dokumentu-mota:
Liburua
Argitalpenaren izenburua:
[Liburua]
Localisation:
XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa
I
Beti ugazabentzat diardut lanean,
Naizda ez aberastu inoz bearrean;
Lanera jagi arren arduraz goizean,
Alogerak poztzen nau txito arratsean.
II
Ene aita izan zan neu legez arotza,
Alogeraz ez eban ak gizendu poltsa,
Pobrezan eukalako kontentuz biotza,
Agaitik gaur zeruan gozetan dau poza.
III
Alogerekoak lez ez daukat bildurrik,
Inoz sartuko danik gurean lapurrik,
Baba, arto, urdaia jan arren bakarrik,
Familia ederra azia daukat nik.
IV
Irabazia zelan alan dot kastua,
Ez dot nai lebitarik, brusa dot naikua,
Egin gura dabenak gustora pausua,
Zapatea bear dau oina bestekua.
V
Zeinbat etxe direan euren erruz galtzen!
Txikiak izan arren andiai jarraitzen,
Neu beinik-bein enoa orrelan izaten,
Zorrak pagau ezinda tristetu enaiten.
VI
Zeinbat gizon munduan enpleo andiak
Jariste arren dabiltz galtzen gaberdiak!
Baina, boteagaitik askok izerdiak
Non dagoz guztientzat goietan aulkiak?
VII
Gaur arte, nok jakin dau zer dan uelgea?
Enredo zalez dakust mundu au betea,
Nik nai dot osasuna, lana ta bakea,
Inor engainau baga denpora emotea.
VIII
Ardaurik ezin badot edaten dot ura,
Orregaitik gerrarik baina ez dot gura,
Pazientziaz zelan bat doian zerura,
Pizkat sufridu arren ez deusta ardura.
IX
Zeinbat galtzen dituzan andinaikeriak,
Luzifer bere galdu eban soberbiak,
San Migel otsein onak jaritxi gloriak,
Umilentzat zeruak dagoz edegiak.
X
Andi izate arren enoa inora,
Ez dot estutu gura igo nairik gora,
Nausitasuna baino mendeko dot oba,
Naikoa dot nik banaz guraso bat ona.
XI
Ai! balekie askok nor dan aberatsa!
Niretzat igertea ezta orren gatxa,
Euki arren munduan batek asko gauza,
Kontentuz ezpadago bizia da latza.
XII
Txori koitau bat baino, nor da pobreago?
Alanbere kantari geienean dago,
Txindurriak naiz euki ondasun geiago,
Nor da mutuagorik beste bat au baino?
XIII
Inoz izan ez arren txoria joskina,
Soinekoa darabil ondoen egina,
Sedea eztalako lumea duin fina,
Ain ondo ez da jazten beintzat erregina.
XIV
Jaungoikoak badeutsa ardurea artzen,
Zelan sinistuko dot dala gugaz aztzen?
Egaztiak baditu ain ederto jazten,
Ni zelan itxiko nau goseagaz ilten?
XV
Beraz, ez dau esaten eskatu daigula?
Joteko atea ta entzungo jakula?
Ala, fedea gugan osoro galdu da?
Onenbeste gatx nondik bestelan eldu da?
XVI
Egia da kontentu osorik munduan,
Ez dala jauregian, ain gitxi tronuan,
Gure ditxa ez dago lurreko diruan,
Gloria dana dago bakarrik zeruan.
XVII
Kantau gura dot baina auxe koplau beti,
Pobrea banaz bere, enaz ni negarti,
Aberats asko dago ene aldean gaizki,
Larrosak dakustaz nik arantzakaz nasi.
XVIII
Larratxoria dabil egunen erdian,
Txorrotxioka pozez igoten aidian,
Errosaioa kantau nik oi dot gabean,
Beraz obetoago bizi naz lurrean.
Urkizu, Patri. "Anton Abbadiaren Koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma". Donostia: Eusko Ikaskuntza, 1997, 368-369 or. http://hedatuz.euskomedia.org/4008/