Bertsos - Ver ficha   Más información sobre esta sección

Sarako Marira, Madalena Larralde, hamabortz urteko neskatxa [Bertsoa] / Daguerre, Laurent Diharasarri

Información general

Kategoria
Ez bat-batekoa
Actuación Periódica
Lore Jokoak (42. 1894. Donibane Garazi)
Bertsolaris / Autores
Daguerre
Diharasarri, Laurent

Descripción

Título
Sarako Marira, Madalena Larralde, hamabortz urteko neskatxa
Dokumentuan jasotako izenburua
Sarako Marira, Madalena Larralde, hamabortz urteko neskatxa
Dokumentuan jasotako bertsoaren hasiera
Duela ehun bat urthe, goibel zagon Frantzia, Herraustera zaramaten jende Kristau guzia
Firma
Diharasarry & Daguerre "Baigurako bi artzain"
Fecha
1894-00-00
Bertso kopurua
12
Bertso dokumentu mota
Liburua

Localización

Localización
XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa

Datos de publicación

Argitalpenaren izenburua
[Liburua]
Páginas
390

Sarako Marira, Madalena Larralde, hamabortz urteko neskatxa [Bertsoa] / Daguerre, Laurent Diharasarri

Dokumentu-mota:  Liburua  Argitalpenaren izenburua:  [Liburua]
Localización:  XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa 


I
Duela ehun bat urthe, goibel zagon Frantzia,
Herraustera zaramaten jende Kristau guzia,
Eskual herrian arrotzak hari ziren gogotik,
Bainan Eskualduna tieso... hemen ikus frogatik.

II
Beratik eta Sarara, Madalena Larralde,
Beltchareneko alaba heldu da etxe alde,
Lizuniako errekan jadanik da sartua,
Uso xuri, uso gazte, doi doia lumatua.

III
Pineten soldado tzarrak, kukuturik sasian,
Belatx usoz gosetuak, erne daude guardian,
Madalena gaixoari zaizko betan oldartzen,
Beren aztapar zorrotzez lau aldetarik lotzen.

IV
–”Espainiako lurretan, diote neskatxari,
Zeren ondotik habilan, dena den aithor guri.
–Kofesatzen naiz izatu Berako komentuan,
Jainkoa gabe gozorik ez baitut nik munduan.

V
–Neskatxa dohakabea, ixil zan aithor hori,
Xahu haiz heltzen bazaio Pinet jeneralari.
Hoin gaztedanik hiltzea damu zaikun osoki,
Erran hor hindabilala norbeit nahiz ikusi.

VI
–Gezurra litake hori, ez da haizu gezurrik,
Hilik ere, erranen dut hala dena garbirik,
Beran kofesatua naiz, horra zer den egia,
Ez dut horren aithortzeko aphalduren begia.”

VII
Loturik badaramate, iduri gaxtagina,
Sarako Pineten gana Larralde Madalena,
“–Zerk habilka, enuxenta, gure legez trufatzen?
–Beraraino naiz izatu frailetan kofesatzen”.

VIII
Pinetek zuen anaia Donibane hirian,
Hura zen han buruzagi tribunale gorrian,
Hari dio berehala Madalena igortzen,
Otso gaitzaren ahora bildotxa bidaltzen.

IX
Saratik Donibanera soldaduek burlaka
Badabilkate gaixoa xizpa zurekin joka
–”Oihu egin zan, ergela: Biba nazionea”.
Madalenak, aldiz, beti: “Bib’erlisionea.”

X
Zaluki zuen Pinetek hori xuritu,
Lephoa moztuz hiltzera neskatxa kondenatu,
Bainan hortaz Madalena ez batere tantitu,
Bihotza garbi duena zerk behar du izitu?

XI
Phestara bezala doha guillotinari buruz,
Bertze guziak nigarrez, hura gozoki kantuz,
Begiak zerura beha, dio: Salve Regina,
Bidera dohakon deituz Martiren Erregina.

XII
Madalena Saratarra, igan zare zerura,
Egia betikoaren betikotz gozatzera:
Dezagun zurekin ikas egiaren maitatzen.
Denetan, zer nahi gerta, gezurretik beiratzen.

Urkizu, Patri. "Anton Abbadiaren Koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma". Donostia: Eusko Ikaskuntza, 1997, 390 or. http://hedatuz.euskomedia.org/4008/