Guregatikan ez dira entzuten
aspaldi gauza txukunak,
seguru nago gezur ugari
dituzuela entzunak.
Baina jendeak ematen ditu
berehala erantzunak.
Gaur ikusten da zer-nolakoak
geran hemen euskaldunak:
mahaian eseriz adiskideak
entzuten badakigunak. (bis)
Euskal jendea portatu ohi da
zentzudun eta hitzeko
eta halaxe izan nahi dugu
guk orain arte antzeko,
baina batzuek jarri gaituzte
alboko edo ertzeko.
Nik eskaria: gure fama hori
ahal baldin bada kentzeko,
arazorik ez baitaukagu guk
lagun berriak hartzeko. (bis)
Jaio 1888-04-07
Bidarrain sortua, Biarnon egin zituen apaizgaitegiko azken urteak. Herriminak bultzatu omen zuen idaztera eta euskara eta euskal kultura sustatzera. 1912an Hiriburun apaiztu eta Hiriart-Urrutiri laguntzen aritu zen. Beste hainbat apaiz euskaltzalerekin batera Gure Herria aldizkaria sortu zuen 1921ean eta lehen urteetan bere gain hartu omen zuen aldizkariko lan-kargarik handiena.
Literaturari dagokionez, poesian nabarmendu zen batik bat, 1914an argitaratutako "Bihotz-oihu-deiadar-nigar" liburuan erakutsi zuen bere maisutasuna. Baina bestelako liburuak ere bazituen: "Alegiak" bertsotan idatzitako fabulak, 1926an argitara emanak, "Heiatik zerura" (1935), "Haur-elhe haurrentzat" (1944), "Aintzina" (1944), "Oxalde" (1949).
Iturria: Gure Mendea (Argia).
http://www.argia.com/mendea/pertso/58oxobi.htm
_________________
Ikus Bidegileak bilduman: http://hedatuz.euskomedia.org/5453/
Umore ederrian I izeneko doinuan oinarritu da zañlantzarik gabe Armendariz jauna kantu hau sortzerakoan.
