Bertsoak - Fitxa ikusi   Atal honi buruz gehiago jakiteko

Eskalduna [Bertsoa] / Joan Batista Elizanburu

Informazio orokorra

Kategoria
Ez bat-batekoa
Aldizkako Ekitaldia
Lore Jokoak (16. 1867. Sara) Idatzizkoa
Bertsolariak / Egileak
Elizanburu, Joan Batista

Deskribapena

Izenburua
Eskalduna
Dokumentuan jasotako izenburua
Eskalduna
Dokumentuan jasotako bertsoaren hasiera
Eskaldun seme dena bedi alegera! Ikhusi dut bet-betan, oi zen den ederra!
Sinadura
Jean Baptiste Elissamburu
Data
1867-00-00
Bertso kopurua
13
Bertso dokumentu mota
Liburua

Kokapena

Kokapena
XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa

Argitalpen datuak

Argitalpenaren izenburua
Anton Abbadiaren koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma [Liburua]
Orrialdeak
228-229

Eskalduna [Bertsoa] / Joan Batista Elizanburu

Dokumentu-mota:  Liburua  Argitalpenaren izenburua:  Anton Abbadiaren koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma [Liburua]
Kokapena:  XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa 


I
Eskaldun seme dena bedi alegera!
Ikhusi dut bet-betan, oi zen den ederra!
Ez ametsetan, ez ametsetan, nintzen atzarria)
Arbola bat harrokan ederki jarria.

II
Zer haiz bada, arbola? orai mintza hadi,
Harrokatik begira hagoena guri.
- Ni nauk Eskaldun,ni nauk Eskaldun,bai aspaldikoa,
Egundaino haizkorak ezin-hautsizkoa.

III
Nahi duenak jakin noizkoa ni naizen,
Bilha beza harrokan erroak non diren.
Baliatu zait, baliatu zait barnasko baitziren,
Orai bertzenaz bizi ez nitzan izanen.

IV
Ikhusi-tut armadak heldu Erromatik,
Ene hosto ederra handik ikhusirik.
Athera nahi, athera nahi ninduten errotik;
Ezin khendu zautatzen zenbait adar baizik.

V
Pikatu badarautet nonbaitik adarra,
Azpian atzeman tut, entzun dut nigarra:
Eskaldunaren, Eskaldunaren adarren dorphea!
Zerk nau ekharrarazi ni heien azpira!

VI
Doidoia ene minak zazin sendatzera,
Huna non agertzen den Erdaldun jendea.
Ibaika ikhusten dut,ibaika ikhusten dut ene hondatzera,
Guti zakien zer zen Eskaldun arbola!

VII
Heldu zaizkit gainera tiroinak borthitzik,
Berekilan ni nahiz eraman hemendik.
Bai iharrosi, bai iharrosi, bainan nago xutik,
Gan ziren, eta nago errege bakharrik!

VIII
Bakean nagoela orduz geroztikan
Amesten duk menturaz haurra, hire baithan...
Etsai handia, etsai bakharra munduan Karloman
Ni ere nahiko nau garhaitu guduan.

IX
Karlomanen kapitain, Errolan handia,
Harek zuen beretu ja mundu guzia.
Bethor Karloman,bethor Errolan,ez naiz aurdikia,
Dugun ikhus norena daiteken hauzia.

X
Turuta soinuz huna non tudan guziak,
Izitzen dituztela hegastinek berak.
Zaldi zuriak, zaldi gorriak, zer gizon hazkarrak!
Nola detzazke garhait Eskaldun arbolak?

XI
Haizkorez harmatuak, denak lotzen zaizkit;
Bertzen ezin-bertzean, Errolan azkenik
Lotzen zait bainan,lotzen zait bainan etzuen ahalik...
Jo nuen errekara harroken gainetik.

XII
Huna orai non naizen, orai lehengoa,
Lorerik ez dut bainan sendo dut erroa.
Ez naiz ihartu, ez ihartuko, segur dut bizia,
Ez badautet azpian zelhaitzen mendia?

XIII
Eskaldunak, geroztik gaiten alegera!
Kanta berria dugun denek kanta gora,
Biba Eskaldun, Biba Eskaldun arraza hazkharra!
Biba mendi gainean Eskaldun arbola!

Urkizu, Patri. "Anton Abbadiaren Koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma". Donostia: Eusko Ikaskuntza, 1997, 228-229 or.
http://hedatuz.euskomedia.org/4008/

Datu-base honetan eskainitako informazioari buruz jakiteko, kontsultatu lege oharra