BDB Bertsolaritzaren datu-basea

Informazio orokorra

Kategoria

Ez bat-batekoa

Aldizkako Ekitaldia

Lore Jokoak (19. 1871. Sara) Idatzizkoa

Deskribapena

Izenburua

Mobilaren ethortzea

Dokumentuan jasotako izenburua

Mobilaren ethortzea

Dokumentuan jasotako bertsoaren hasiera

Iduzkiak argitzen bozki mendietan, Eta xori guziak kantuz oihanetan

Sinadura

An., "Eskoaldun mobil bat"

Data

1871-00-00

Bertso kopurua

13

Bertso dokumentu mota

Liburua

Edukia

Interneten

http://hedatuz.euskomedia.org/4008/

Kokapena

Kokapena

XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa

Argitalpen datuak

Argitalpenaren izenburua

Anton Abbadiaren koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma [Liburua]

Orrialdeak

254

Mobilaren ethortzea [Bertsoa]

Dokumentu-mota:  Liburua  Argitalpenaren izenburua:  Anton Abbadiaren koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma [Liburua]
Kokapena:  XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa 

---

I
Iduzkiak argitzen bozki mendietan,
Eta xori guziak kantuz oihanetan,
Lore arrosak irriz sortzen sasietan,
Urak badohazila zelhai bazterretan.

II
Mendartean ez dago nihor lokharturik,
Etxetako leihoak laster idekirik,
Ur bilha badabiltza neskatxak jadanik,
Muthilak ardiekin jalgitzen bordetik.

III
Mendiko arroketan, erditik erdirat,
Sigisagan ageri, hosinen gainerat,
Makurtu bidexketan, beiratuz herrirat,
Huna non den bakharrik ethortzen gizon bat.

IV
Bethan ikhus litake gizona gelditzen,
Bazter xoragarriei ohartuz miratzen,
Belhauniko zerurat oihu bat egiten,
Jainkoari eskerrak bihurtuz erraiten.

V
Ez, ez dut alferretan presuner izanik,
Andredena Maria deithu bihotzetik,
Bulharrean medaila arrebak emanik,
Enekin bethi nuen nihoiz ahantzirik.

VI
Ez, ez dut alferretan luzez iguriki
Ez, maiz, heriotzea hurbildik ihesi,
Gose, hotz, min guziak pairatu tristeki,
Huna non oren ona heldu den ederki!

VII
Huna non oren ona heldu den! ...herriko
Airea zoin ezti den herritarrendako!
Ez othe dut ikhusten gure bestelako
Gurutze sakratua arbolen arteko?

VIII
Ikhusten tut haritzak, non maiz ardiekin
Udan, bero denean, bainuen lo egin,
Hor, eliza xuria, dorre gorriekin,
Urrunean aditzen diren ezkilekin.

IX
Hor ere itsasorat darion ibaia,
Iduzkiak superki zilharreztatua,
Haltzetarat hedatuz bere ur garbia,
Non arraina jokatu baitzen ohitua.

X
Eta hor ithurria xarako aldian,
Ene maite pollitak, hor, arrats batean,
Mariak, oi tristeki! joan nintzenian,
Igaz, bere fedea niri eman zautan.

XI
Hauk mintzatu deneko, emazte zahar bat,
Agertzen da bidexkan, badea xararat,
Menturaz zenbeit egur dakharke etxerat,
Makurtua dabila otheen erdirat.

XII
Emaztea ikusiz muthila jadanik,
Haren ganat kurritzen... ja besarkaturik,
Ama eta semeak minak ahantzirik
Laster ethortzen dire, eskerrak emanik.

XIII
Memento bat ondotik, etxetto xurian,
Mobil hori jartzen da aitaren aldian,
Arrebak miratzen du nigarra begian,
Eta dio: Mariak zaitu bihotzean!

Urkizu, Patri. "Anton Abbadiaren Koplarien guduak (1851-1897) : Bertso Bilduma". Donostia: Eusko Ikaskuntza, 1997, 254 or. http://hedatuz.euskomedia.org/4008/