BDB Bertsolaritzaren datu-basea

Informazio orokorra

Kategoria

Bat-batekoa

Saioa

2001-10-13 Urruña Lagun-artekoa

Gai-emailea

Sarasua, Aitor

Bertsolariak / Egileak

Lizaso, Sebastian

Lujanbio, Maialen

Lana

Binaka gaia-emanda

Jarritako gaia

Zuek aitona ta iloba zarete: aitona Xebaxtian ta Maialen bere iloba. Bi mila eta berrogeita hamargarren urtean gaude eta Maialenek ikastolan ikasi berria du hogeigarren mende bukaera eta hogeita batgarren mende hasierako historia, bainan gauza batzuk ez ditu ontsa ulertu. Ta orain aitonari galdezka ari zaio eskolan ulertu ez dituen gertakari batzuz.

Deskribapena

Doinua

Anai-arrebak hementxe nator

Neurria / Estrofaren izena

Zortziko handia (hg) / Lau puntuko handia (ip)

Kokapena

Kokapena

XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa

Bilduma / Funtsa / Proiektua

Bapatean Bilduma

2001-10-13 Urruña Lagun-artekoa [Bertsoa] / Sebastian Lizaso, Maialen Lujanbio

Neurria:  Zortziko handia (hg) / Lau puntuko handia (ip) 
Kokapena:  XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa 

---

Lujanbio:
Aitona eskolan jo eta fuego
nola beti diharduten,
aritzen gara zuen garaiko
bertso zaharrak entzuten.
Bi mila eta batgarreneko
bideoa ikusi det aurten.
Buruan trapu beltz xelebre hori (bis)
zertako jazten zenuten?

S. Lizaso:
Jakin-min pixkat badaukazula
ohartu naiz alajaina!
Garai haietan lehiaketak'e
bazuten bere tamaina,
ta trapu beltza izaten gendun
garaitzearen ordaina;
gure garaian balio zuen (bis)
urrezko medallak aina!

Lujanbio:
Jende pilo bat zuek entzuten,
han ez zegon, ez, bakarra!
Batzuk aurpegi tristea eta
beste batzuk irrifarra.
Orain grabatu egiten dira
eta badute indarra;
nolako lana txaloak ere (bis)
benetan egin beharra!

S. Lizaso:
Hain ezberdinak izanagatik
orduko eta gaurkoak,
bere morboa gaur bezelaxe
izaten zuen jokoak,
eta txaloak izaten ziren
han benetan jotakoak.
Zuen garaian teknikai esker (bis)
hoiek'e plastikozkoak!

Lujanbio:
Gaur egun jaiak hasten ditugu
eta dantzan ezin buka.
Ni bideo hori ikusiz negon
baino seko harrituta!
Orain dauzkagu milaka argi
ta gerriak mugituta...
Ez al zineten, aitona, aspertzen (bis)
eskuk patrikan sartuta?

S. Lizaso:
Gaztetxo zera, ulertu ezin,
horretan korforme nago.
Gauzak ez ziran era horretan
edo bestela akabo!
Gaur zuen gisan argien bila
presaka ez ginen joango;
guk ilunpean ikusten gendun (bis)
argitan baino gehiago!

Lujanbio:
Milaka eta milaka lagun
bertsolai bakarrarekin
hunkitzen ziren, larritzen ziren,
sentitzen zuten atsegin.
Ta gauza batek ere harritu nau,
aitona nahi nuke jakin:
zergatik egiten zuten negar (bis)
presoak aipatzeakin?

S. Lizaso:
Herri presoa gendun Euskadi,
ez dago esan beharrik;
jende artean ez zan ez falta
malkorik eta negarrik!
Zuen garaian hitzak ez dauka
gure garaiko indarrik:
lehen bihotzera iristen ziren, (bis)
gaur belarrira bakarrik!

Lujanbio:
Urruñan egin saio bat ere
ikusi dugu segidan;
neska-mutiko gazteak eta
batzuk helduak baziran.
Gaur bertsolarik abesten dute
eta haurrak jira-biran...
Maialen haurdun irten zenean (bis)
zergatik harritu ziran?

S. Lizaso:
Ez da erreza galdera horren
zergati dena laburtzen:
neska beltz harek lehen bazekien
entzulegoa xamurtzen,
ta ametsen bat jolasaldian
urruti xamar joan zen...
Jende gehiena harritu ginen: (bis)
aita ez zen ezagutzen.