BDB Bertsolaritzaren datu-basea

Informazio orokorra

Kategoria

Bat-batekoa

Saioa

2006-12-03 Bera Jaialdia

Gai-emailea

Arozena, Manolo

Bertsolariak / Egileak

Lujanbio, Maialen

Silveira, Xabier

Lana

Binaka gaia-emanda

Jarritako gaia

Silveira aita eta Maialen hamar urteko alaba. Aita eta ama bereizita zaudete, eta Maialen oso gustura bizi da Silveira aitarekin. Hala ere, epaileak kustodia amari eman dio. Maleta egin eta agur esateko garaia heldu da.

Deskribapena

Doinua

Lagundurikan danoi I

Neurria / Estrofaren izena

Hamarreko txikia (hg) / Bost puntuko txikia (ip)

Kokapena

Kokapena

XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa

Bilduma / Funtsa / Proiektua

Bapatean Bilduma

2006-12-03 Bera Jaialdia [Bertsoa] / Maialen Lujanbio, Xabier Silveira

Neurria:  Hamarreko txikia (hg) / Bost puntuko txikia (ip) 
Kokapena:  XDZ - Xenpelar Dokumentazio Zentroa 

---

X. Silveira: Egun gogorra da hau
bihotza dut dena su;
justizia egin behar
ta justizia antzu.
Zatoz ttiki motxila
zintzilika zazu;
amatxorekin zoaz
emaidazu muxu;
asko maiteko zaitu
ikusiko duzu.

M. Lujanbio: Ni zurekin egon naiz
urte hauetan zehar;
orain ikusten zaitut
zu sutan lehertzear;
hemen pasatu degu
mila egun edar?
Gizon batek esan du
eta aitak negar?
ta neri inork ez al dit
deus galdetu behar?

X. Silveira: Ttiki heldutasun hau
behar dizut eskertu;
gure norabidea
da pixkat okertu;
gertatzen ari denak
zentzurikan ez du.
Nahiz eta ez dizuten
zuri deus galdetu
zuk ez galdetu zeren
ezin da ulertu.

M. Lujanbio: Galde dezaidatela
ni nabil eskeko:
hamar urtekin banaiz
iritzi askeko;
burua oso argi
daukat nik hasteko
eta amak eta zuk
batekoz besteko
min gehiegi dezute
ongi ikusteko.

X. Silveira: Ez dakit nola esan
ez daukat hitz nahiko
hitzen ordez irteten
zaizkit mila malko.
Amatxorekin zoaz
denboraldirako;
nahiz eta egingo duzun
igual negar asko
laister batuko gara
berriz betirako.

M. Lujanbio: Beti ibili zerate
hark kendu zuk tori;
hamar urte motzetan
hamaika istori?
Atzera begiratu
ta zenbat memori!
Zai nago egun hori
dago heldu zori
nere motxila nik neuk
eingo dudan hori.

X. Silveira: Ama eta nerea
bukatu zen dena
bukatu zen infernu
jasangaitz bat zena;
ustez izan genuen
kristoren kemena
baina orain ohartu naiz
ta hau da hau pena!:
zu zara gure kakak
jaten dituena.

M. Lujanbio: Ez pentsa nengoenik
hoi entzun desiran;
triste jartzen zaizkizu
begiak diztiran;
zeinen agur goibela
azken despedidan!
Baina nola helduen
estiloa hori dan
gu gera zapitxoak
euren sokatiran.

X. Silveira: Gure etxe haundian
guztia da ate
baina ezin duzu joan
ta biontzat kalte;
zu aina mundu hontan
ez dut ezer maite;
zatoz ta besarkatu
fuerte, fuerte, fuerte;
ta orain agur ttiki
eta laister arte.