A. Arzallus:
Pentsatzen dute “Bertsolariek
badakizkite gai denak
beren herriko ingurutxoak
urrun herriko kondenak”.
Pixka bat jakin gehiegi jakin
orduan datoz problemak
ez dakidanaz kantatu ditut
nere bertsorik onenak.
M. Lujanbio:
Ez dakizunaz pentsatu ezkero
badago zer ikasia
mundu mailako arazoa nahiz
gure herriko eskasia.
Ez dugu iritzi iraultzailerik
ez dugu arrazoi guzia
bakarrik dugu gertatzen denaz
begirada berezia.
A. Arzallus:
Ta begiradak ikuspegi bat
zabaltzen digu munduan
geure herriko gatazkatxotan
edo urrutiko guduan.
Bide berrian iritzitxo bat
joaten da bertso moduan.
Ez dakizuna badakizula
ohartzen zara orduan.
M. Lujanbio:
Ez dakizuna dakizunean
orduan haizea alde.
Gure etxeko arazoak ez
ez dira joaten debalde.
Palestina, Irak, Egipto, Tunez
mundu bat alderik alde
baina arazo denen funtsean
arrazoi berberak daude.
A. Arzallus:
Sarri zentroan arrazoitxo bat
eta gu horien bila
ta espiral bat doa Parisa
beste espiral bat Madrila
beste espiral bat bada Europa
Afrika ilargi pila.
Horrexegatik dugu mundua
mina eta borobila.
M. Lujanbio:
Denari hitzezko begirada bat
bertsoak hortantxe zetzan
zauritzen gera pentsatzen dugu
ta ez silloiean etzan.
Gure bertsoak baina ez doaz
kontsigna baten defentsan
gure bertsoak joaten dira
entzuleak pentsa dezan.
A. Arzallus:
Eta horrela saiatzen gara
geure baita defendatzen
entzuleak ta bertsolariak
eseri eta pentsatzen.
Ez du mundurik aldatzen baina
ez du begirik bendatzen
eta agian lagun lezake
gure barrua sendatzen.
M. Lujanbio:
Munduan zenbat gatazka eta
zenbat arazo kalkula!
Politika ta ekonomia
Europalderuntz brujula.
Txikia gora etxera etorri
ta ezin aurkitu formula.
Azkenerako dakiguna da
askorik ez dakigula.
