S. Colina
Sei t`erditan esnatu
ta hala beharrean
mendira joango naiz
Land Rover zaharrean
ta puestotik tiratu
neure baldarrean
dozena erdi bat uso
tiro bakarrean. (bis)
M. Lujanbio
Gaur gertatu zaidana
ez da berriketa:
Land Roverra utzi ta
posturaino buelta
suerte txarren bat dago
neretzat gordeta
abioiari ere
ez diot jo eta! (bis)
S. Colina
Pin, pan, pun joko dut ta
usoen tropela
beherantza jausiko da
bailitzan orbela
ta txakurra eurekin
bueltan datorrela
goxo-goxo esango dit
onena naizela. (bis)
M. Lujanbio
Azkenik iluntzean
suertean bi “klik”
uso galdu-galdu bat
han zegon oraindik
ta nik bota nuela
zin egiten det nik
ondokoan txakurrak
eramanak dizkit. (bis)
S. Colina
Nire azainak a ze
oihartzun ta bonbo!
Herrira ni heltzeko
ez dute itxarongo
ehun uso bota ta
trebe bezain ondo
bueltan bilduko ditut
hogei kilo onddo. (bis)
M. Lujanbio
Ehizak ez zidan eman
nahi adina lustre
baina markaren batzuk
hautsi nahi nituzke.
Hala’re ontoik bazenik
etzazute uste
gipuzkuano zerriek
eraman dituzte. (bis)
S. Colina
Onddo ta uso etxera
nora ba bestela?
Andreak prest eukiko
du bertan pastela
“zera” egingo dugu
inoiz ez bezela
ziur nago bixkiak
sortuko direla. (bis)
M. Lujanbio
Ez ehiza ta ez onto
ibili naiz bajo
baina etxea goxo det
pentsatu ze lujo!
Ta ohe kontu hortan
moldatzen naiz majo
baina hor ere pasa zait
tira eta ez jo. (bis)
Hil 1931-10-31
Apezgai ikasketak burututa, 1898an apeztu zen. Teologian doktore eginik, Larresoroko irakasle izendatu zuten eta Baionako Katedraleko bikario izan zen gero. 1913tik aintzina Senperen erretore izan zen. Eskualduna aldizkariko lankidea, 1921ean Gure Herria aldizkaria sortu zuen beste zenbait lagunekin batean. Idazle joria izan zen hitz lauz eta bertsoz eta antzerkia ere landu zuen. Sari anitz jaso zituen bere olerkiekin Sara, Hendaia, Urruna eta Buenos Airesen, denak Gure Herria aldizkarian agertuak. 1924ean, Supazter xokoan argitaratu zuen: 25 ipuin, poema bat eta bost antzerki lan biltzen dituen obra.
Jaio 1832-10-31
Maria Ramona Iraolarekin 1856an ezkondua. Itsasoan bakailotan ibilia zelako jarri omen zioten Patxi Bakallo ezizena. Ez dago garbi, hala ere, izengoitiaren jatorria non den, oso kontu ilun eta nahasia da, Bakallo ez ezik, Bakallero ta Bakallotarra ere esaten zioten eta. Mineral garraiatzen aritu zen Urumean zehar. Minerala ahaletan karreatzen zen; beherakoan urak eramaten zuen, eta gorakoan idi-pareak tiratzen zioten ahalari ibaian gora.
Argentinara Karlisten gerrate inguruan joan omen zen. Ez dakigu ez zein herritan eta ez noiz hil zen, baina Zarautzen bizi den haren bilobak uste duenez Buenos Airesen hilko zen 1898 urte inguruan.
Hil 1952-10-31
Bixenta Bengoetxea Muguruzarekin 1894ean ezkondua. Irakurtzen bazekien. Idazten ez.
"Juan Jose Sarasola Azkue dugo bertso jartzailerik ugarienetako bat. Lezon jaioa, Donostiako kale garbitzaile atera zuen bizimodua. Kanturako ez zuen eztarri ona, baina parte hartr zuen 1935. urteko Bertso Txapelketan. Donostiako Antigua auzotegian bizi izando ten (9 seme-alaba). Ez zuen bertsoa beste pentsamenturik. "Besamotzari" ematen zizkion bertsoak saltzeko."
[Iturria: Dorronsoro, Joanito. "Bertsotan 1789-1936"]
Auspoa bilduman: Zavala, Antonio. "Lexo Bertsolaria": http://www.euskaltzaindia.net/dok/iker_jagon_tegiak/auspoa/10522.pdf
Imanol Urbietaren ¨Txoria nintzela¨ kanta bera da zertxobait egokiturik. 1986ko Txapelketako liburuan tamalez oso iluna topatuko duzu doinuei buruzkoetan, ez baitakar eskuzko solfeo partitura beste ezer, ez izenburu, ez bertso eta ez beste inongo argitabiderik. Egaña txapeldunak bere kasetean Hil jenerala delako bertso sortan ere badarabil.
Egañak Iruran (2016-09-29) erabili zuen, Manolo Urbieta hil eta hurrengo egunean.
